Uitgestapt bij de Rotterdam marathon

Door blessureleed  in team Comparex loop ik mee met de kwart marathon in Rotterdam.
Comparex loopt dit jaar voor Pink Ribbon, ik hoopte op een roze shirt maar het shirt waar we in lopen is stemmig zwart.

Net op tijd stap ik in de laatste pendelbus naar mijn wisselpunt.
Ik loop het tweede deel vanaf 10km tot 21,1km.
-liever had ik de halve gelopen, maar daar viel niemand uit-
Bij het wisselpunt aangekomen blijf ik netjes met m’n Comparex team-maatjes op het stoepje wachten tot we onze voorgangers af moeten lossen.

Dat duurt nogal lang, maar dat maakt niet uit want het is mooi weer.
Op den duur maakt het wel uit, ondanks het mooie weer.
Een voor een krijgen m’n maatjes het estafette lintje van hun voorganger en schieten weg.

Ik word lichtelijk ongeduldig, er komen al lopers van de laatste startwave voorbij, en ik sta nog steeds te wachten.
Als de pacer van 4:30uur voorbij komt maak ik in m’n hoofd een rekensommetje.
Die pacer loopt gemiddeld 6:23min/km ik probeer 4:45min/km aan te houden.
Die ander halve minuut botst straks.

Als ik eindelijk m’n lintje om krijg weet ik niet hoe snel ik weg moet.
Na nog geen kilometer kom ik op de Maeterlinckweg, een fietspad waar ik vorig jaar -toen ik de hele liep- nog zo’n hekel aan had.
Lang en smal, maar dit keer met trage lopers verspreid over de hele breedte.
De enige mogelijkheid om een redelijk tempo te houden is link, links over het gras.
Sommige stukken kan ik wel het asfalt op maar grotendeels loop ik door het gras.

Pas na 4km loop ik het pacer-ballonnetje voorbij met de kudde lopers erachter.
Rechtsaf de Zuiderparkweg op, daar krijg ik wat meer ruimte.
Maar dat wil nog niet zeggen dat de lopers netjes rechts van de weg lopen zo als het hoort(!)
Slingerend en ergerend ren ik door de mensenmassa heen.

Voor ik begon dacht ik nog; ik geef m’n lintje af en loop dan door naar het 30km punt, dan heb ik toch nog een halve marathon gelopen.
Maar dit langzame lopen met korte sprintjes kost me te veel energie en het loopt niet lekker op deze manier.
Ik stap uit.

Met 11,5km op m’n Polar geef ik m’n lintje door.

12974310_1999782480246950_6684190787426896739_n

De pendelbus brengt ons weer naar de Coolsingel, waar we in het überhippe Biergarten onze afterparty hebben.
-eigenlijk te hip voor mij, ik heb geen baard meer en zo’n veel te lang shirt zal ik nooit dragen-

En dan komt alles samen, daar wordt mijn dag gemaakt.
Gezelligheid, zon, fijne deuntjes, gratis bier en hamburgers met patat.
Het lijkt wel een klein festival. Gulpener Ur-Hop en Ur-Weizen in halve liters, ik kan niet kiezen dus drink ik het allebei.
Met een zilveren plak om m’n nek en rondom gelukkig pakken we de tram richting huis.

De Marathon Rotterdam… wat was dit een goeie afterparty!

Zomaar een trainingsweek

Dagboek van een Alpe d’Huzes hardloper

Zomaar een trainingsweek.

1_(19)

– zondag als training de Braassemloop een halve marathon 21,1km net onder de 2 uur.

– maandag fitness ‘legday’.

– dinsdag fitness borst/triceps.
20:00 vergadering Fightclub De Hollander steunt Alpe d’Huzes actie.

– woensdag stijgingspercentage-training op de loopband.

– donderdag fitness rug/biceps
20:30 vergadering in de kroeg voor de 2e editie van de “halve om Alphen” op 2 oktober.

Vrijdag fitness schouders/armen
Deze vrijdag een jaar geleden, 2 dagen voor mijn eerste marathon.
Rokjesdag toen, een klote dag.

https://sptsvndg.wordpress.com/…/rokjesdag-is-een-klote-dag/

M’n moeder die huilend belde dat ze weer ziek was en niet meer beter kon worden.
Nu een jaar later voel ik mij nog net zo machteloos.

Ik kijk op youtube de filmpjes van Alpe d’Huzes 2015 terug om alvast de sfeer te proeven.
Keer op keer worden renners door een reporter gevraagd voor wie ze de berg opgaan.
En steeds is het antwoord voor mijn zus, broer, vrouw, man, vriend of vriendin die is overleden aan de gevolgen van kanker.

Ik heb niet de het idee dat ik het voor mijn overleden moeder ga doen, die krijg ik er niet mee terug.
De sportieve prestatie doe ik voor mezelf en voor een stukje verwerking.
Die berg geld die ik bij elkaar breng doe ik voor de hele mensheid.
Ik hoop dat daarmee wordt voorkomen dat moeders huilend hun kinderen moeten bellen, dat de moederliefde binnenkort stopt.

Mijn teller staat op € 5.143,97 en daar komt nog wat bij.
15 mei nog een laatste actie en dan is het klaar.

Ik leef en train naar de Alpe toe.