Terug naar de basis

Sinds de Alpe d’Huzes heb ik een klein hardloopdipje.
De eerst volgende echte uitdaging is de marathon van Eindhoven, dat is pas in oktober.
Om uit m’n dal te klimmen ging ik vandaag terug naar de basis.
Zondagochtend 10:00 rondje Zegerplas + Cooperbaan.
Daar is mijn hardloop carrière zo’n 15 jaar geleden mee begonnen.

De eerste kilometers gaan moeizaam en stram.
Bij Wet&Wild word ik bijna van de weg gelopen door een tegenligger.
Een hardloper met koptelefoon zo’n “proleet atleet” met telefoon op z’n bovenarm.
Met z’n dikke onderlip en blik op het asfalt, in trance van z’n Trance.

Hij neemt de bocht heel ruim, twee meter voor me schrikt hij op, er kan nog net een verdwaalde ‘sorry’ van af.
De arrogantie!
Een zintuig compleet afsluiten en dan maar verwachten dat andere weggebruikers rekening met jou houden?!
Asociale weggebruiker.
Ik was echt geen centimeter opzij gegaan en dwars door hem heengelopen.
Opzouten!

Een tikkeltje agressief loop ik nog een rondje, om weer “Zen” te worden.
Dat rondje gaat soepeler dan de eerste.
Toch ging het vandaag weer niet vanzelf maar er zit weer een stijgende lijn in.

Je moet soms door een dal gaan om opnieuw te pieken.